تحلیل هفته!
شماره: 27 (از 7 الی 13 ثور 1392 هـ ش)
این نشریه مجموعۀ از تحلیل واقعات مهم در طول یک هفته است که توسط مرکز مطالعات استراتیژیک و منطقوی جهت تحلیل وضعیت سیاسی، امنیتی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی کشور در طول یک هفته تهیه و نشر میگردد تا نهاد ها و مراجع مختلف از آن مستفید گردند.
افغانستان در هفتۀ که گذشت!
افشأ شدن كمك های بدون حساب و كتاب امریكا و سازمان استخباراتی آن(سیا) به دفتر ریاست جهوری و واكنش های جهت های مختلف به این قضیه از جمله موضوعات مهم هفته قبل بود. تحلیل گران به این نظر هستند كه با افشأ موضوع فوق، حاكمیت ملی افغانستان در طول ده سال گذشته شدیداً زیر سؤال میرود. آقای حامد كرزی به حیث رئیس دولت افغانستان باید در این مورد پاسخ ارائه نماید چون قضیه مذكور شدیداً عزت و اعتبار دولت افغانستان را در سطح ملی و بین المللی خدشه دار میسازد.
عبدالحفیظ منصور: حق داریم در مورد فرمان شماره 45 رئیس جمهور مشكوك باشیم!
روز نامه آمریکایی، نیویورک تایمز، گزارش داده که سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا، سیا، در ده سال گذشته ده‌ها میلیون دلار بدون حساب و کتاب به دفتر رئیس جمهوری افغانستان پرداخته است .
نفوذ در كاخ ریاست جمهوری افغانستان، هدف از این كمك ها در این گزارش خوانده شده است. سیا و وزارت خارجه امریكا در این مورد اظهار نظر نكرده اند اما آقای حامد كرزی به این كمك ها اعتراف نموده است اما گفته است كه به مقدار كم بوده است نه زیاد.
محترم عبدالحفیظ منصور، نماینده مردم در ولسی جرگه افغانستان در مصاحبه ای اختصاصی كه با آنها داشتیم، تحلیل خود را از این قضیه چنین ارائه كردند:”برای ما اهمیت گزارش مذكور از این ناحیه است كه چرا در این مقطع حساس این قضیه را افشأ میكنند. امریكا خود(این پولها را) پرداخته و خود این گزارش را به دسترس رسانه ها قرار میدهد. این قضیه یك یا چند روز پیش صورت نگرفته است بلكه از این قضیه سالها میگذرد. سوال این جا است كه چرا امریكایی ها در طول این مدت سكوت اختیار كردند و اكنون در این وضعیت آنرا آشكار میسازند.
من فكر میكنم كه بعد از اینكه آقای حامد كرزی دارد در برابر خواست های امریكایی ها ایستادگی میكند بخصوص در مورد برگزاری انتخابات و همچنان در مورد شناسایی خط دیورند بخصوص در نشست سه جانبه بروكسل كه در آنجا مهم ترین قضیه این بود كه باید جانب افغانستان بحث دیورند را تمام شده اعلان میكرد اما آقای كرزی چنین كاری را نكرد و این باعث این شد كه امریكایی ها دارند راه های تنبیه كردن حامد كرزی را جستجو میكنند. و یكی از راه ها همین است كه این پولها افشأ میشود.
این قضیه اثر دوجانبه نیز دارد به این معنی كه از یك سو آقای كرزی بودجه كلان را در اختیار خود دارد كه از كود 90 و 91 در بودجه سالانه تخصیص داده میشود و سال جاری در حدود 90 ملیون دالر به ادارات مختلف ریاست جمهوری اختصاص داده شده یعنی تقریبا دوبرابر كل بودیجه شورای ملی و قضأ. زمانی كه ریاست جمهوری چنین پولهای را در اختیار دارد سوال اینجاست كه چرا سائر پولها را بطور غیرقانونی میگیرد. دقیقاً رئیس جمهور در برابر این سوال باید پاسخ بدهد. از سوی دیگر امریكایی ها نیز تبرئه نمی شوند. امریكا به عنوان یك كشور مقتدر و كشوری كه خود را مسئول تأمین نظم و امنیت نه تنها در افغانستان بلكه در سطح جهان میداند، چرا دست به چنین كارهای میزند. اینها چرا جدا از مساعدت های كه(ظاهراً) به مردم افغانستان انجام میدهند، به منظور نفوذ در كاخ ریاست جمهوری چنین كار های را میكنند. یقیناً در این مورد امریكا نیز زیر سوال قرار میگیرد و باعث میشود كه در نظر مردم افغانستان كمك های امریكا مشكوك قرار بگیرد. معلوم است كه شما(امریكا) در كنار اینكه شفاخانه و مكتب و سرك میسازید، دنبال یك سلسله اهداف دیگر نیز هستید به همین منظور كمك های بدون حساب و كتاب را به ارگ ریاست جمهوری انجام میدهید.
مهم تر از آن اینكه در این حالت بحث حكومتداری خوب، بحث مبارزه با فساد اداری و بحث مردم سالاری به شدت زیر سؤال قرار میگیرد. در این حالت ادعاهای كه امریكا و آقای كرزی میكنند و اداره های مختلف همچون څارنوالی و محكمه مخصوص و اداره مبارزه با فساد میسازند، همه زیر سؤال میرود. خوب زمانی كه خودت( آقای حامد كرزی) داری دست به فساد میزنی، آیا ما حق نداریم در باره فرمان شماره 45 شما مشكوك باشیم. آیا این خود وسیله تشویق وزرأ به این نیست كه اگر شما )رئیس جمهور) ده ها ملیون دالر میگیرد، آنها ملیون بگیرند و همین گونه وكلای پارلمان هم تشویق میشوند.
و از سوی دیگر آیا شعار مردم سالاری امریكا زیر سؤال نمیرود به این معنی كه شعار دموكراسی یك نمایش بوده، از یك سو به یكی از نامزد های انتخاباتی ده ها ملیون دالر میدهی و از طرف دیگر نامزد دیگر پول در اختیار ندارد. یعنی رقابت عادلانه نبوده است. این موضوع اعتبار غرب، و شعار قانون مداری و دموكراسی را زیر سؤال میبرد. یعنی اكنون فهمیدیم كه دموكراسی نوع امریكایی و قانون مداری اش همین بوده و تعهدات كه شما(امریكا و غرب) در سطح جهانی جهت ساختن یك حكومت عاری از فساد در افغانستان نمودید همین بوده است.
نقطه دیگر این است كه افشأ موضوع فوق، ادعای اپوزیسیون را مبنی بر اینكه ریشه فساد در ارگ است، صحت میبخشد. از یكطرف فردی بخاطر چند هزار دالر محاكمه میشود اما از طرف دیگر رئیس جمهور كشور به صورت غیرقانونی از یك كشور پول میگیرد، كه این كار در تضاد با ماده 70 قانون اساسی است كه معاش و امتیازات رئیس جمهور را معلوم می نماید. پس رئیس جمهور حق ندارد فراتر از آن چیزی را بصورت غیرقانونی بگیرد.
عبدالكریم خرم: امریكا و ناتو در تنش‌های مرزی افغانستان و پاکستان دخیل است!
عبدالکریم خرم، رئیس دفتر رئیس جمهوری افغانستان گفته است که ناتو، تاسیسات نظامی خویش را در منطقه گوشته ولایت ننگرهار به نیروهای پاکستانی واگذار کرده است .رئیس دفتر کرزی گفته است: “زمانی که نیروهای آیساف و ائتلاف به افغانستان آمدند، این پوسته ها و مراکز را اشغال کردند و زمانی که این مراکز را ترک کردند، زمینه سازی کردند که نیروهای پاکستانی این مراکز را اشغال کنند .” این قضیه سبب تیره شدن روابط كابل و اسلام آباد گردیده است.
در این مورد محترم حمدالله فایق تحلیلگر مسائل سیاسی چنین ابراز نظر كردند:
“نیروهای امریکایی و ناتو به اساس چند دليل در تنش مرزی میان افغانستان و پاکستان دخیل اند.
اول اینکه امریکایی ها بعد از خروج شان از منطقه، پایگاه هایشان را تسلیم نیروهای پاکستانی نموده اند و نیروهای افغانی را در جریان قرار نداده اند، این خود دليل واضح و آشكاري است مبني بر دست داشتن امريكا و ناتو در قضيه مذكور.
دلیل دوم اینکه، موضوع خط دیورندیک مشکل جدی ميان افغانستان و پاکستان می باشد. امریکا و ناتو به خوبی می دانند که این مشکل نیاز به یک حل دایمی دارد ولی تا هنوز هيچ تلاشي در اين راستا از طرف امريكا و ناتو صورت نگرفته است تا حل دايمي براي قضيه مرزي افغانستان و پاكستان ايجاد گردد و از اختلافات آينده كه منشأ از همين مشكل خواهد گرفت جلوگيري به عمل بيايد.
دلیل سوم اینکه چندي قبل زماني كه موضوع خط دیورند داغ گرديد، وزارت خارجه حكومت پاکستان اعلام نمود که موضوع خط دیورند قبلاً حل شده است و در عین حال سخنگوی وزارت خارجه امریکا نیز اعلام کرد که دولت امریکا خط دیورند را به حیث یک مرز رسمی بين الملليميان افغانستان و پاکستان می داند پس در اين قضيه امريكا بطور علني موقف خود را به نفع پاكستان اعلام كرده اند و طبيعي است كه در اين قضيه نيز به اساس همين موقف خود عمل خواهند كرد.
از طرف ديگر امریکا به خاطر اینکه منافع اش در افغانستان و پاکستان مصئون و محفوظ بماند، باوجود داشتن پیمان استراتیژیک با افغانستان،در اين قضيه موقف را كه به نفع افغانستان باشد اتخاذ ننموده است.
از طرف ديگر ایالات متحده امریکا می خواهد به وسيله ایجاد تنش مرزی ميانافغانستان و پاكستان،حالت جنگ را بين اين دو كشور حاكم ساخته و خود ازین موقع طلایی استفاده نموده حسابات دیرینه خویش را با پاکستان تصفیه نماید و همچنان موجوديت تنش و بحران ميان دو كشور به امريكا كمك ميكند تا بر هردو طرف فشار وارد نموده و به خواست هاي معين خود از اين طريق برسد.
با در نظرداشت عملكرد امريكا و ناتو در قضيه مرزي ميان افغانستان و پاكستان، رئیس جمهور کرزی نیز به این نتیجه ميرسدكه امضای پيمان های استراتيژيك با بیش از ده کشور مختلفبه جزء از یک پيمان روی كاغذ، منفعت دیگری را در پي نخواهد داشت و دردي را دوا نخواهد كرد.