گفته می‌‌شود دلیل اصلی تنش جدید در روابط کرزی با اوباما موضوع دفتر قطر بوده است. در جریان این گفتوگو اوباما از کرزی خواسته به مخالفت خود با بازشدن دفتر طالبان در قطر پایان دهد و بگذارد مذاکرات صلح آغاز شود که همین مسئله موجب خشم حامدکرزی شده است. زیرا حامدکرزی بازشدن این دفتر زیر نام و بیرق «امارت اسلامی» دسیسه‌ای از سوی دشمنان خوانده بود که می‌‌خواستند با به رسمیت شناختن حکومت موازی، افغانستان را تجزیه کنند.
د قطر دفتر موقتي تړل کېدل طبیعي ده !
د پېښو څارونکی، ښاغلی ذاکر جلالي وایي، چې مذاکرات د دوو لوریو ترمنځ، بیا د دوو داسې دښمنانو ترمنځ چې دولس کاله له یوه بل سره په جګړه اخته دي، څه اسانه چاره نه ده. آن د خبرو اترو له دوام سره سره هم جګړه موازي روانه ده. په دغه ډول حالت کې، د قطر دفتر موقتي تړل کېدل د ډېرې اندېښنې خبره نه ده. قطر دفتر ته دواړه غاړې، طالبان او متحده ایالات اړتیا لري. له بلې خوا، د ولسمشر کرزي د دفتر رئیس، عبدالکریم خرم ویلي، چې امریکا تر اوسه له 2014 کال وروسته په افغانستان کې د امنیت د ټینګښت او له دغه هېواد سره د مالي مرستو ضمانت نه دی کړی. امریکا د صفري انتخاب د خبر له خپرېدو سره او د دې فشار له لارې کولای شي، ښاغلي کرزی د قطر دفتر ملاتړ ته اړباسي. طالبانو هم داسې څرګندونې نه دي کړې، چې د قطر بهیر د بیا پیل هیلې مړاوې کړي .
وحید مژده می‌‌گوید: مقامات طالبان در قطر می‌‌گویند بر اساس توافقی که بین ما و آمریکایی‌ها در اسلو پایتخت ناروی حدود سه ماه قبل صورت گرفت، آمریکا پذیرفت که این دفتر زیر نام امارت اسلامی گشایش یابد. اگر آمریکا تعهدی با کرزی درباره نام و بیرق این دفتر داشت ارتباطی به ما ندارد و این مسئله را باید آمریکا و کرزی بین خود حل کنند زیرا آمریکایی‌ها در مذاکرات شان با ما، محدودیتی را مشخص نکردند. به گفته این منبع، طالبان درباره مذاکرات صلح صادق بودند اما این دومین بار است که آمریکا از موضع خود عقب نشینی می‌‌کند و به تعهدات خود با ما پشت پا می‌‌زند.
سیاستمداران آمریکایی مردمان دو رو هستند
این مقام طالب درباره تهدید جان کری که گفته اگر طالبان به مذاکره حاضر نشوند، آمریکا مجبور خواهد بود این دفتر را ببندد اظهار کرده است که سیاستمداران آمریکایی مردمانی دو رو هستند. آن‌ها نزد ما التماس می‌‌کنند اما لهجه شان در برابر رسانه‌ها طور دیگری است. حکومت افغانستان در سال‌های بعد از 2001 در حرکت به سوی صلح با مخالفان مسلح، هیچ برنامه عملی نداشته‌اند. یکی از دلایل این بی‌اعتنایی به صلح از سوی حکومت افغانستان را می‌‌توان ناشی از تعهدات کشور‌ها در کنفرانس‌های متعدد که آمریکا در صدر آن قرار داشت و همه ساله درباره افغانستان دایر می‌‌شد دانست. در این کنفرانس‌ها کشور های شرکت‌کننده به این مسئله تاکید داشتند که بعد از سال 2014 افغانستان را تنها نخواهد گذاشت. این ذهنیت در ارکان حکومت افغانستان که «دنیا با ماست و بنابراین ما در برابر مخالفان مسلح در موضع قوت قرار داریم» موجب غافل ماندن حکومت کابل و عامل این مسئله شد تا برنامه حکومت افغانستان در صلح با طالبان، از خواست تسلیمی از آنان فراتر نرود. هرچند در طول سال‌های بعد از به قدرت رسیدن اوباما، روابط میان کرزی و آمریکا بار‌ها به تنش کشیده شده اما اینبار به نظر می‌‌رسد که قضیه بسیار جدی‌تر است. یک احتمال این است که آمریکا تصمیم گرفته حامدکرزی را از موضعی که خود او می‌‌خواهد (یعنی به عنوان یک رییس جمهور مستقل شناخته شود نه یک کارگزار دست نشانده) پایین آورد تا خواست‌های آمریکا را از قرارداد امنیتی گرفته تا قبول دفتر سیاسی امارت اسلامی در قطر بپذیرد. امکان دوم این است که آمریکا در افغانستان شکست خورده و خواهان فرار آبرومندانه از این کشور است. در این میان ناسازگاری های کرزی بهانه‌ای بیش نیست. آمریکا قبلا با همین ترفند نیرو‌های خود را از عراق خارج کرد و دلیل خروج را تصمیم پارلمان عراق قلمداد کرد. اینکه کرزی برای کاخ سفید بهانه است یا مشکل، در چند روز آینده مشخص خواهد شد .